DIT IS TYPISCH EVELIEN
Als dertiger was ik regelmatig in de kroeg te vinden. Wanneer zomaar een wildvreemde zijn levensverhaal aan me vertelde, had ik een topavond. Aandachtig luisteren onder het genot van een drankje. Heerlijk vond ik het! Vrienden bekeken het van een afstandje en altijd weer verscheen er die grijns op hun gezicht. Ik leefde ervan op, zij moesten er niet aan denken.
Het overkomt me vaker. Of het nou langs de lijn bij het jeugdvoetbal, op het schoolplein of zomaar op straat is. De verhalen komen haast vanzelf. Mijn oprechte interesse en uitnodigende manier van vragen stellen zorgen voor een vertrouwd gevoel. De ZIN van is ontstaan op het moment dat ik dit als talent ben gaan zien. Ik geniet ervan dat aandachtig luisteren nu in mijn dagelijkse werk een plek gekregen heeft.
MIJN PASSIE: NAAR MOOIE ZINNEN ZOEKEN
Ik ben dus Evelien en luister al mijn hele leven gepassioneerd naar mensen die vertellen over hun leven. Ook verslind ik van kinds af aan al stapels boeken. In de bibliotheek was ik op mijn gelukkigst. Mijn eerste schrijfervaringen deed ik op in lange dagboekverhalen. Gebeurtenissen en gedachtespinsels wisselden elkaar af. Ik kon er alles in kwijt en schepte orde in de chaos. Later schreef ik lange brieven, emails, kaarten met een boodschap. En altijd zat er die persoonlijke touch in.
Vanaf 2020 volg ik mijn passie door het luisteren naar verhalen te combineren met het vinden van mooie woorden en zinnen. Terwijl ik luister, vraag ik me onbewust af waarom mensen doen wat ze doen. Hoe gebeurtenissen van invloed zijn geweest op hun leven. Hoe ze zijn geworden wie ze nu zijn. Ik probeer ze te begrijpen, als basis om er woorden aan te kunnen geven.
IK HOU VAN ÉCHT
Ik werkte al jaren als inhoudelijk ondersteuner bij een adviesbureau en was goed in mijn vak. Toch miste ik iets en dat ging steeds meer knagen. Dus besloot ik mijn natuurlijke interesse in mensen een grotere rol te geven. Op 35-jarige leeftijd volgde ik een fantastische studie psychologie. Ik genoot van alle kennis die ik opdeed, maar het bleek mijn pad niet te zijn om mensen te helpen veranderingen in hun leven aan te brengen. Mijn kennis over de mens gebruik ik nu om verhalen uit te diepen en te laten raken. Ik schrijf niet alleen feiten en gebeurtenissen maar vooral hoe deze van betekenis zijn geweest voor de vorming van deze persoon. Ik luister met mijn hart, zodat ik ook hoor wat soms niet gezegd wordt. Dit zorgt ervoor dat mijn (levens)verhalen altijd écht voelen en de lezer raken.